پنجشنبه، اسفند ۰۱، ۱۳۸۷

پرده بكارت و شب زفاف


شب هجله رو ميتوان با خواست عروس و داماد به بعد از رفتن به خونه انجام داد
يا به قولي ببرش هتل يا ويلا تو شمال تا هم استرس نباشه هم تمامو كمال لذت ببره.

پاره شدن پرده بکارت ، در حقيقت نمود خارجي جرياني بسيار پيچيده است که بايد آن را آغاز "زنانگي" و پايان "دوشيزگي" شمرد.

تازه عروس بنا به طبيعت ، از نخستين اکراه و هراس دارد و علت آن معمولا درد جسماني نيست که اگر همراه با آرامش و خودداري و صبوري مرد باشد خيلي جزئي است. غالبا خود دختر هم نمي داند علت اين هراس و اکراه در کجاست ؟ در واقع تازه عروس در اين مرحله دچار نوعي " شرم " نيز هست . همه اين علت ها را بايد در جاي ديگري جستجو کرد....

در حقيقت چون زن در اين مرحله که وارد حيات زناشويي مي گردد دگرگوني مهمي در برابر خود مي بيند و به زندگي آينده و مسووليت ها و خطرهاي آن مي انديشد و از آن واهمه دارد. همه اين واهمه ها ، چه زن از آن آگاه باشد و چه نباشد ، قابل ملاحظه و شايسته توجه است.

اين وظيفه شوهر است که وجود اين هراس فطري زن را دريابد و همواره آن را به ياد داشته باشد.بهترين فرصت براي جلب اطمينان زن همين دوره کوتاه است.

معروف است که زفاف را نبايد با جبر آغاز کرد ، ما مي گوييم در کار پاره شدن پرده دوشيزگي نه تنها جبر نبايد در کار باشد بلکه اين عمل بايد دنباله و نتيجه نوازشي صبورانه و معاشقه اي جانانه باشد و شوهر بايد عروس را به تدريج متمايل و راغب به عمل نمايد نه آن که با شتابکاري و به کار بردن زور ، تنها حس شهوت خويش را فرو نشاند. در اين صورت تنها جسم زن را تصرف کرده و از تصرف روح او ناتوان مانده است. بنابراين شوهر در شب زفاف بايد تمام تمهيدات لازم را به کار گيرد و در نهايت ملايمت و ظرافت عمل کند و بداند که کوچکترين اشتباه ، چندان او را خسته و دل آزرده مي کند که به آساني التيام پذير نخواهد بود و گاه تا پايان زندگي زناشويي آثار آن بر جاي مي ماند.

از نظر روانشناسي اين دردهاي روحي منجر به پيدايش هزاران نوع اختلالات فکري ، غم و اندوه مزمن مي گردد که درمان آن بسيار مشکل خواهد بود زيرا اغلب منشا و علت اصلي آن ناشناخته مي ماند.

در واقع علت سرد مزاجي بسياري از زناني که لذت جنسي نمي برند آن است که در شب زفاف ناگواري ديده و رنج و تب روحي کشيده اند و اين تالمات در ضمير پنهان آنها مانده و اختلالات جسمي و رواني بعدي را با خود آورده است.

بسياري از امراض ديگر چون پريشان خيالي و بيماريهاي عصبي غالبا در اثر همين رويدادهاي به ظاهر کوچک شب زفاف ايجاد مي شود و گاهي اين عوارض روحي به قدري پيچيده و شديد مي شود که روان پزشک بايد مدتها وقت صرف کند تا پس از جلب اعتماد و اطمينان بيمار ، شايد موفق به کشف ريشه اصلي اختلال گردد. اين است که باز تکرار مي کنيم در نوازش و مهرباني و رعايت حال تازه عروس به ويژه در شب رفاف به هيچ نبايد کوتاهي کرد.

هيچ دختري فطرتا مرد را مختار نخواهد دانست تا هر چه مي خواهد بکند و اگر حجب و حياي عروس يا هر علت ناشناخته ديگر مانع از آن است که به ميل تسليم شود بهتر است يک شب يا حتي شبهاي متعدد ، زفاف را به عقب انداخت تا عروس به تماس جسماني خو بگيرد و با آرامش خاطر مشتاق و راغب به ارتباط جنسي شود.

عمر انسان آن قدر کوتاه نيست که چنين شتابکاري لازم باشد و به خصوص در اين دوره ، صبر و متانت و حوصله به پيروزي و کامروايي خواهد انجاميد.

در اينجا بايد يادآور شويم اگر داماد به دليل ضعف نفس و سستي در رفتار ، بخواهد به هر نحو عمل را انجام دهد به نتيجه نمي رسد و لازم است اصرار در اين باره خيلي ملايم و صبورانه باشد.

صولا زن وقتي هم حاضر و راغب به تسليم است طبيعتا مي خواهد بر او ظفر يابند ولي بين فتح عاشقانه و استيلاي وحشيانه تفاوت بسيار است و مرد بايد با فراست دريابد که هنگام دخول فرا رسيده است.

به طور کلي در هفته هاي اول ازدواج براي نزديکي نبايد پافشاري کرد جز آن که عروس خود ابراز تمايل کند.شوهر اگر عيبي در بدن زن مشاهده کرد ، هرگز نبايد آن را آشکار کند يا اظهار تعجب کند مبادا زن اندوهگين شود و آن را مايه حقارت پندارد.

شب زفاف در خاطره تمامی زوجهای جوان یک شب خاطره انگیز است. کلیه کسانی که این شب رو تجربه کرده اند، بی شک تا آخر عمر آن را فراموش نخواهند کرد.

منظور ما در این مقاله شب اول عروسی نیست . چون بسیاری از افراد ، قبل از عروسی ( که در عرف معمول است ) آمیزش جنسی( بطور کامل) را تجربه میکنند. پس منظور این مقاله زمانی است که دختر ازاله بکارت میشود . یعنی زمانی که دختر ، پرده بکارت خود را از دست میدهد .

ما در این مقاله شب زفاف را زمانی میگوئیم ، که دختران برای اولین بار تجربه س ک س از راه واژن را می آزمایند.

همانطور که میدانیم تمامی زخمها ، دردناک هستند بخصوص اگر سطحی باشند . به عنوان مثال اگر دست شما با دیوار زبری (مثل کنیتکس) برخورد کند ، درد به حد زیادی غیر قابل تحمل است . این حالت دقیقا برای دختران مصداق دارد. آنها درد بسیار زیادی را در ضمن پاره شدن پرده بکارت تجربه میکنند. و غیر از آن ، درد بسیار زیادی هنگام داخل شدن آلت تناسلی در داخل واژن (دخول) خواهند داشت .

اول برای روشن شدن قضیه علت درد را مرور میکنیم.

دوم نوع درد در هنگام اولین تجربه جنسی قابل درک است :

1- درد به علت پارگی پرده بکارت .

این درد همانطور که در بالا ذکر شد به علت ایجاد یک زخم سطحی در داخل واژن است . که اینگونه زخمها معمولا دردناک تر از سایر زخمها میباشند . برای کنترل یا کاهش درد ، بهترین کار ایجاد معاشقه طولانی است . این کار سبب میشود تا دختر به مرحله ارگاسم یا نزدیک آن برسد . رسیدن به ارگاسم ، آستانه درد را بالا میبرد و باعث میشود که درد یا خیلی کم شود یا قابل تحمل گردد . به عنوان مثال د رزمان ارگاسم اگر شخص گاز گرفته شود درد را احساس نمیکند یا درد بسیار جزئی خواهد بود .

2- درد به علت دخول

این درد دقیقا درد به علت کشش دیواره واژن میباشد . شما وقتی بادکنکی را برای اولین بار باد میکنید ، زور بیشتری بکار میبرید تا بتوانید دیواره های بادکنک را از هم باز کنید . این حالت دقیقا دز واژن هم ایجاد میشود . واژن برای اولین بار میخواهد باز شود . پس درد زیادی را حس میکند . برای کنترل این درد دقیقا مثل بالا باید معاشقه طولانی داشت . تا هم واژن لیز شود و هم آستانه درد افزایش یابد . برای این منظور میشود از ژل لوبریکانت استفاده نمود.



در کل برای آمیزش بهتر و کم درد در اولین تجربه باید نکات زیر را توجه نمود :

1- معاشقه طولانی تا رسیدن به مرحله ارگاسم

2- استفاده از ژل لوبریکانت

3- بهتر است دختر لبه تخت دراز بکشد . جوری که پاهای وی کاملا روی زمین قرار بگیرد . در این صورت کمترین درد و فشار به دختر وارد میشود.

4- دختر را باید قبل از نزدیکی از نظر روحی آماده کرد

5- درصورت داشتن درد شدید از ادامه نزدیکی خودداری کنید.

پارگی پرده بکارت معمولا دارای خونریزی کم است . البته این قضیه به جثه زن و سن دختر دارد. در بعضی از موارد پرده دختر با نزدیکی پاره نمیشود . در این حالت حتما باید با جراح زنان مشورت نمود تا وی به روش جراحی پرده را باز نماید.

تا 3 روز پس از نزدیکی خونریزی بسیار جزئی ، طبیعی است و نباید نگران بود.
سوالات متداول


آيافقط بايک بار مقاربت پرده بکارت ممکن است از بين برود؟

بله ، از آنجا که پرده بکارت دقيقا در مدخل ورودي واژن قرار دارد، طي اولين مقاربت از بين مي رود، حتي اگر مقاربت بطور کامل انجام نشده باشد

پرده بکارت فقط و فقط در اثر ضربه مستقيم به آن يا مقاربت پارگي پيدا مي کندو جز ضربه مستقيم هيچ مورد ديگري باعث پارگي آن نمي شود


ضرورت توجه به اصول ارتباط جنسي براي همسران جوان

براي شروع عجله نكنيد

زن و مرد بايد قبلا عالم هر يك را به خوبي شناخته باشند يعني بايد بدانند در دنياي جنس مخالف چه مي‌گذرد

وقتي زن‌ها و مردها با هم ازدواج كرده و وارد دنياي جديد زندگي مشترك مي‌شوند هر دو، اهداف و برنامه‌هاي مشتركي دارند: هر دو مي‌خواهند كه روابطشان عاشقانه و دوستانه باشد و اين ارتباط قوي همچنان ادامه پيدا كند. تا اينجاي مسئله كه ظاهرا مشكلي وجود دارد اما يك موضوع مهم و اجتناب‌ناپذير هم وجود دارد و آن هم رابطه جنسي است كه جزء جدايي ‌ناپذير زندگي مشترك محسوب مي‌شود، و درست در همين مورد بسياري از مشكلات شروع مي‌‌شود وزن يا مرد حس مي‌كنند رابطه آنها در زندگي مشترك مورد دلخواه‌شان نيست و يا در زندگي خود موفق نبوده‌اند. برقراري رابطه جنسي سالم در دوران زندگي مشترك موضوع بسيار مفصلي است و ما در اين قسمت تنها به بخشي از آن مي‌پردازيم يعني شروع رابطه جنسي در اوايل ازدواج كه ممكن است براي زن و شوهر (هردو) كمي مشكل‌‌ساز باشد.

معمولا علت مشكل بودن اين شروع و آغاز اين است كه زن و مرد هنوز به هم عادت نكرده و به عبارتي كمي از هم خجالت مي‌كشند. گاهي اين وضعيت در ابتدا باعث نااميدي طرفين مي‌شود چون هنوز نمي‌دانند كه از نظر روحي به چه آمادگي‌‌هايي احتياج دارند. در اين شرايط اگر نسبت به جنس مخالف (زن نسبت به شوهر و بالعكس) حس خوبي وجود داشته باشد به راحتي مي‌توان ارتباط موثر برقرار كرد و گر نه كار مشكل‌تر خواهد شد. نكته مهم ديگر اين است كه زن و مرد بايد قبلا عالم جنس مخالف را به خوبي شناخته باشند يعني بايد با مطالعه بدانند در دنياي جنس مخالف چه مي‌گذرد؟ احساساتش چگونه است؟ به‌عنوان يك زن يا مرد چگونه بايد با عواطف او برخوردي مناسب داشته و هزاران مورد ديگر كه بايد قبل از ازدواج و در دوران آشنايي براي ازدواج براي اين سئوالات پاسخي مناسبي پيدا شود. اگر شناخت شرايط روحي و عاطفي طرف مقابل به طور كامل انجام نشده باشد در اين صورت رابطه جنسي به يكي از بزرگترين سرچشمه‌هاي سوء تفسير از شريك زندگي تبديل خواهد شد.

شايد بهتر باشد مدت كمي از ازدواج بگذرد و بعد طرفين از يكديگر انتظار داشته باشند؛ چون اقدام فوري براي رابطه جنسي در بعد از ازدواج ممكن است براي شريك زندگي و به‌خصوص خانم‌ها با احساس و تجربه بدي همراه باشد. اگر مراحل پس ازدواج را به چهار مرحله آشنايي بيشتر، ارزشيابي طرف مقابل، ايجاد احساس قوي و ثابت و ورود به خلوت و حالات روحي خصوصي طرف مقابل تقسيم كنيم، رابطه جنسي بايد در مرحله چهارم صورت بگيرد. يعني بايد بتوان با صميميت به خلوت و شرايط روحي كاملا منحصر به فرد طرف مقابل وارد شد، يك رابطه جنسي خوب و موثر برقرار كرد در غير اين صورت به يك تجربه ناگوار و ناخوشايند اجباري تبديل مي‌شود. در اين مرحله بسيار مهم است كه هر دو طرف بدانند ديگري نسبت به حوزه خصوصي زندگي خودش و طرف مقابل چه حسي دارد؟

متاسفانه اكثر خانم‌ها و آقايان فكر مي‌كنند تنها جذابيت ظاهر براي ايجاد رابطه جنسي موفق كافي‌ست. البته آمادگي ظاهري شرط مهمي است اما كافي نيست. ممكن است آقا يا خانم حس كنند با وجود آمادگي ظاهري ديگر مشكلي وجود ندارد، اما اين طرز فكر صحيح نيست و ممكن است طرف مقابل (اكثرا خانم‌ها) آماده نبوده و شديدا از نظر روحي آسيب ببيند. خانم‌ها معمولا به مدت زمان بيشتري احتياج دارند تا آمادگي اين كار را پيدا كنند و معمولا بعد از ازدواج بيشتر به اين مسئله فكر مي‌كنند كه چطور مي‌توان زندگي مشترك را تقويت كرد و چطور مي‌توان رابطه‌اي محكم‌تر و قوي‌تر برقرار كرد. در نتيجه براي برقراري روابط جنسي بايد به آنها فرصت داد. در اوايل ازدواج مهم نيست كه چقدر زن و مرد جذابيت جنسي دارند بلكه نكته قابل توجه آن است كه اگر در اين دوران به سرعت و بدون دادن فرصت به طرف مقابل وارد مرحله جنسي شويد عين آن است كه آب يخ روي سر يكديگر ريخته باشيد! مثل اينكه هنوز شروع جاده و راه را طي نكرده يكباره به آخر راه برسيد. بايد آقايان اين فرصت را به خود بدهند تا كاملا مورد تاييد همسرشان قرار گرفته و مهلتي هم به خانم‌ها داده شود تا فارغ از تفكرات جدي در مورد زندگي و آينده براي برقراري رابطه جنسي آماده شويد. اگر اين اتفاق خيلي سريع و زود رخ دهد امكان دارد تا مدتي طرفين از هم رانده شوند. معمولا هورمون‌هاي مردانه باعث مي‌شود آقايان خيلي سريع براي رابطه جنسي آماده شوند و گاهي اين آمادگي سريع باعث مي‌شود به ناچار بدون آمادگي لازم تن به اين كار داده و به هيچ وجه از اين رابطه لذت نبرند.

البته منظور ما اين نيست كه به هيچ وجه در اوايل زندگي مشترك (بخصوص روزهاي اول) نبايد رابطه جنسي برقرار شود. گاهي طرفين به خوبي براي اينكار آمادگي دارند و مشكلي پيش نمي‌آيد. اما اگر تمايل برقرار شود. گاهي طرفين به خوبي براي اين كار آمادگي دارند و مشكلي پيش نمي‌آيد. اما اگر تمايل داريد رابطه زناشويي شما پايدار بوده و طولاني مدت از قدرت كافي برخوردار باشد بهتر است كار را مرحله به مرحله انجام دهيد. اگر ذهنتان را باز و آزاد نگهداريد و فقط تفكر برقراري رابطه جنسي فكرتان را پر نكرده باشد آن وقت خودتان و طرف مقابل را بهتر ارزيابي كرده و فرصت كافي به خودتان و او مي‌دهيد. هر چه همديگر را بيشتر بشناسيد برقراري رابطه جنسي راحت‌تر بوده و مشكلات‌تان كمتر مي‌شود. حتي اگر در آن زمان آنقدر از خودتان مطمئن باشيد كه فكر كنيد شما يك روح در دو جسم هستيد باز هم بايد مدت زمان لازم سپري شود تا واقعا با روحيات يكديگر آشنا شويد.

اگر هم حس كرديد در اين رابطه با مشكلاتي روبرو هستيد يا احساس رضايت نمي‌كنيد باز هم راه چاره وجود دارد. فكر نكنيد علم ارتباطات زناشويي مثل پرواز يك آپولو سخت و دشوار است! وقتي زن و مرد در اين زمينه احساس ناراحتي مي‌كنند بر اين تصور هستند كه به آخر خط رسيده‌اند. اين در حالي است كه در مورد مسائل جنسي هم مي‌توانيد از ديگران كمك بگيريد. پزشكان و مشاوران راهنماي خوبي در اين مورد هستند و بهتر است از همين امروز عادت كنيد بدون خجالت و رودربايستي سئوالات خود را در زمينه مسائل جنسي از پزشك و يا هر فرد متخصص ديگر در اين زمينه بپرسيد. مطمئن باشيد آنها بهتر از در و همسايه شما را راهنمايي مي‌كنند

هیچ نظری موجود نیست: